22 Şubat 2015 Pazar

Kedili günlerim

Biz kedimizi sokakta bulduk ya da o bizi buldu diyebiliriz. Babam bir gece elinde daha gözleri bile açılmamış avuç kadar ve yağmurda ıslanıp sıçana dönmüş bir kedicikle geldi akşam onu ısıttık besledik kuruladık. Ertesi gün hemen veterinere götürük gözlerine krem sürük ve anne sütü tozu alıp sütle beslemeye başladık, bir biberon alıp kucağımıza beslediğimiz günler çok güzeldi. Bir çocuk gibi büyüttük evimizde. Evin içinde kayboluyor dolapların içinden çıkıyordu. Adını öğrenmesi uzun sürmedi ama adından ziyade biz ona kızım diyorduk zaten. Zamanla evin bir bireyi ailenin bir parçası oldu. Aslında her evcil hayvan  sahibinin yaşadığı şeyleri yaşadık.

Her geçen gün biraz daha bireylen bir kedimiz oldu. Annem kedileri pek sevmezdi aslında ama kucağınaalıp biberonla kediyi besleyince ilk onun kızı oldu aslında. Bir kedisi olunca insanın ardından sokaklardaki kedileri de beslemeye başlıyorsunuz ister istemez. Evimizde 1 balkonumuzda ve mahallemize en az 10 kediyi beslemeye başladık mama isteyenler gelip balkonda bekliyor sabah ,öğle, akşam mamalarını yiyip gidiyorlardı. Kedi beslemek veya herhangi bir evcil hayavanı beslemek çok güzel bir şey.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder